La maquina a desintegrar , livre ebook
9
pages
Occitan (post 1500); Provençal
Ebooks
2015
Vous pourrez modifier la taille du texte de cet ouvrage
Obtenez un accès à la bibliothèque pour le consulter en ligne En savoir plus
Découvre YouScribe en t'inscrivant gratuitement
Découvre YouScribe en t'inscrivant gratuitement
9
pages
Occitan (post 1500); Provençal
Ebooks
2015
Vous pourrez modifier la taille du texte de cet ouvrage
Obtenez un accès à la bibliothèque pour le consulter en ligne En savoir plus
Publié par
Date de parution
16 septembre 2015
Nombre de lectures
5
EAN13
9782373940077
Langue
Occitan (post 1500); Provençal
Lo Professor Challenger, scientific renommat, e Malone, son jòune amic jornalista, son mandats per McArdle, director de la Gazette, a l'endavant d'un inventor per li escriure un rapòrt argumentat sus la valor de sa descobèrta.
Extrach :
"I a un sénher leton que li dison Theodore Nemor que viu a White Friars Mansions, Hampstead, e que pretend qu'a inventada una maquina d'una natura vertadièrament extraordinària, que poiriá desintegrar quin objècte que siá situat dins son esfèra d'influéncia. La matièra se dissòlv e torna a sa condicion atomica o moleculara; e òm la pòt tornar assemblar en inversant lo procèssus. Per extravagantas qu'aquelas assercions parescan, i a de pròvas seriosas qu'an de fondaments, e qu'aquel òme, per còp d'astre, a descobèrt un fenomèn remarcable.
Fa pas besonh que vos espepidone çò de revolucionari dins una invention atal, nimai son potencial extraordinari coma arma de guèrra. Una fòrça que poiriá desintegrar un coirassat, o transformar un batalhon, foguèsse pas que per un brieu, en colleccion d'atòms, permetriá de senhorejar dins lo mond. "
Publié par
Date de parution
16 septembre 2015
Nombre de lectures
5
EAN13
9782373940077
Langue
Occitan (post 1500); Provençal
Imaginari
La colleccion «Imaginari» fai onor a la sciéncia-ficcion, au fantastic e a la fantasy. Vos menarà vers daus luòcs desconeguts, aus confinhs de nòstre monde o en delà, poblats de mostres fantastics, de tecnologias incresiblas, d’aventuras fabulosas.
Arthur Conan Doyle
Arthur Conan Doyle (1859 – 1930) foguèt un escrivan escocés, sustot conegut per la creacion de Sherlock Holmes e dau professor Challenger. Foguèt un autor prolific que l’òbra inclutz daus relats de sciéncia-ficcion, daus romans istorics, dau teatre e de la poesia.
Arthur Conan doyle
La maquina a desintegrar
Revirat de l’anglés per Pascal J. Thomàs
Edition d’origina : revisda « The Strand Magazine», Genier de 1929
Colleccion « Imaginari»
Caillon Dorriotz – 2015
ISBN : 978-2-37394-007-7
Illustracion de cuberta: Old Sparky, VitaleBaby, 14 de junh de 2011
La maquina a desintegrar
Lo professor Challenger èra pas dins sas bonas, e se'n mancava. M'èri aplantat a la pòrta de son burèu, la man sus la ponhada, lo pè sul palhasson, e l'ausissiái escalcir un monològ que tronava e retronava d'un cap a l'autre de l'ostal, e disiá a quicòm pròche:
«Solide, que vos disi qu'es la segonda telefonada per un numèro fals. La segonda aqueste matin. Vos pensatz qu'un òme de sciéncia, lo cal distraire de son òbra màger, que cal qu'i aja qualque piòt al cap del fial per lo destorbar de contunh? O vos daissarai pas far. Anatz me quèrre vòstre superior, de tira. Òu! Sètz vos lo superior. Alara, perqué sètz tant inferior? Òc, òc ben, m'avètz superiorament desvirat d'un trabalh que vòstre paure cap es incapable de'n comprene l'importància. Vòli parlar al director general. S'es absentat? M'estona pas. Vos vau metre al tribunal s'aquò se torna passar. De gals que cascarelejan, aquò l'an agut jutjat. Ieu, n'obtenguèri un de jutjatment. S'o an fach pels gals que cascarelejan, perqué pas pels telefòns que cascavelejan? L'afar me sembla clar. Vos desencusaretz per escrich. Fòrt plan. I soscarai. Bona jornada.»
A aquel moment, prenguèri la risca de m'aventurar a dintrar dins lo membre. Èra, de segur, un moment malurós. L'enfacièri coma se revirava del telefòn — un leon enrabiat. Sa barba immensa e negrassa ne tresfolissiá, son pitre poderós ne pantugava d'indignacion, e m'escobèt d'una agachada de sos uèlhs grises e auturoses quand la ressaca de sa colèra me venguèt trucar.
«Quins arpalhands, aissables, fug-l'òbra, plan tròp pagats!» çò bramèt. «Los ausissiái que se risián, del temps que me plangiái tan rasonablament. Se son ligats per m'entaïnar. E sul compte, Malone mon amiguet, m'arribatz per completar lo desastre d'aquesta matinada. Sens vos comandar, se pòt saber se sètz aicí a títol personal, o serà la pelha imprimida ont escrivètz que vos vòl far mendicar una entrevista? L'amic, l'aculhissi — lo jornalista, lo remandi defòra.»
Furgavi dins la...
